tajać

tajać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa, tajaćję, tajaćje {{/stl_8}}– stajać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIa {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przechodzić ze stanu stałego w stan ciekły pod wpływem ciepła; topić się, topnieć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Śnieg stajał już na polach. Kra na rzece powoli taje. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rozgrzewać się, rozmarzać pod wpływem ciepła': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ziemia tajała pod dotknięciem pierwszych promieni słońca. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'łagodnieć, mięknąć, tracić pierwotną surowość, zawziętość, rozczulać się, rozrzewniać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gdy na nią patrzył, serce mu tajało. Tajał pod wpływem próśb. {{/stl_10}}